Eindelijk stond er weer een wedstrijd op het programma voor dames 1. Na een goede trainingsweek was het duo Theo en Prem met ondersteuning van zoon Leander, vol vertrouwen dat er een goed resultaat gehaald kon worden. Tegenstander TFC overblufte Montagnards echter volledig op alle facetten, met een bittere maar terechte 0-4 nederlaag als gevolg.
Zonder de nog in Down Under zijnde Nadia en door droevige omstandigheden afwezige Merle, was er voldoende vertrouwen getankt tijdens de trainingen afgelopen weken.
Met Kirsten en Jolien midden, Manon en de jarige Denise passer/loper, Inez spelverdeler en Laura dia en de als vaste libero Michelle begonnen we. TFC begon gelijk scherp en vol enthousiasme. Wat leidde dat Theo vroeg een time-out moest pakken op 4-9. De dames waren mat en het leek ofdat zij onder de indruk waren van de tegenstander. Jolien deed haar best om het team op te zwepen maar dit koste haar (te) veel energie. Op 5-13 Lieke voor Laura mocht niet baten. Meer opties had coach Theo niet om überhaupt maar iets te kantelen. Het gebrek aan wisselspelers maakte het schier onmogelijk.
Een 8-22 tussenstand zegt genoeg. Wel gezegd dat TFC een puike wedstrijd neerzette. Tijdens de setwissel probeerde de immer enthousiaste en positieve Theo de kopjes omhoog te krijgen. De grote foutenlast werd minder en er werd geknokt om aan te haken. Op 16-18 was de time-out noodzakelijk van Theo omdat hij voelde dat Montagnards dreigde los te laten. TFC zette een tandje bij en speelde volwassen de “big points” om zo eenvoudig de set te pakken 18-25. Positief was dat er iets wat enthousiasme en vechtlust terug was. Om meer power op de buitenaanval te krijgen posteerde Theo,Jolien op de buitenaanval, waardoor Lieke op de midden kwam. Denise die weer niet door de ondergrens zakte werd hierdoor wissel. De wedstrijd werd mede gekenmerkt door 1 speelster van TFC die een erg lastige sprong-floater service had. Alle sets zorgde zij voor lucht bij TFC. Ondanks aanwijzingen van voormalig divisie libero Prem, kregen onze passers geen vat op deze service. Afgesproken was om wat de uitslag ook ging worden: “we gaan in ieder geval knokken voor Merle”.
De derde set werd totaal anders begonnen, minder gelaten. De coach van TFC had echter slim gezorgd dat ze haar beste serveerster gelijk in kon brengen zodoende meteen een voorsprong te pakken. Nu liet Montagnards niet het koppie hangen en vocht voor elk punt. Setwinst zat er even in, maar uiteindelijk was TFC echt een stuk beter, 0-3. De krachtsinspanning in set 3, zorgde dat het op was in de vierde set. Deze werd ruim verloren maar aan de vechtlust lag het ditmaal niet.
Er ging helaas veel fout en dingen die op de training goed gingen konden helaas niet uitgevoerd worden. Wel vermeld moet worden, zoals eerder, dat de tegenstander ook echt goed was. Er wacht een uitdagende taak voor trainer Prem en coach Theo om in de wedstrijden er uit te krijgen wat in de trainingen wel lukt. Natuurlijk is dit een mentaal verhaal en gaan we daar mee aan de slag. Het penalty schieten bij de voetballers is een mooi voorbeeld. Ik wil niet in mineur afsluiten met mn verslag en dat hoeft ook niet gezien bij vlagen er wel goede dingen te zien waren. Het team heeft geprobeerd zich in de wedstrijd te vechten ondanks het kansloze uitzicht. Dat verdiend toch gezegd te worden en was de overheerlijke cake van Denise toch een klein beetje verdiend. Ouders Kirsten en mama Denise, manlief van Inez, bedankt voor de support. Hopen jullie te zien volgende week in Sambeek, DE wedstrijd voor Theo, Lieke en Prem.